Wypalenie zawodowe jest reakcją organizmu na przeciążenie fizyczne lub psychiczne, których to źródło znajduje się w miejscu pracy. Zawód, którego wykonywanie wcześniej dawało radość i satysfakcję, nagle zaczął powodować jedynie niezadowolenie i brak chęci do rozwijania swojej ścieżki zawodowej. Wypalenie zawodowe w szczególności dotyka osoby wykonujące monotonne zajęcia, czy też tych, na których to barki zrzucano ogromną ilość obowiązków oraz odpowiedzialności. Według statystyk ogromna ilość osób dotkniętych syndromem wypalenia, w przeszłości wykazywała cechy i zachowania typowe dla pracoholików.
Objawy wypalenia zawodowego.
Jest to szereg objawów zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Pod wieloma względami, syndrom wypalenia zawodowego jest niezwykle podobny do depresji. Nie jest to zaskoczeniem, ponieważ taki stan może właśnie doprowadzić do rozwoju tejże choroby. Osoba dotknięta wypaleniem zawodowym nie odczuwa żadnej satysfakcji z wykonywanej pracy, brakuje jej chęci oraz motywacji. Uczucie zmęczenia i braku energii nie mija nawet po długotrwałym odpoczynku. Apatia, obniżony nastrój czy niska samoocena są równie częstymi objawami. Pojawić się mogą także objawy somatyczne – chory nierzadko zmaga się z bólami, między innymi głowy czy brzucha.
Czy wypalenie zawodowe jest podstawą do przyznania zwolnienia lekarskiego?
Temat jest dosyć zawiły pod względem prawnym, ponieważ oficjalnie wypalenie zawodowe nie jest uznawane przez chorobę, czy nawet schorzenie. W najnowszej, międzynarodowej klasyfikacji chorób, wypalenie zawodowe uznano za syndrom zawodowy. Problemem jest fakt, że Polska obecnie korzysta z ICD-10, a wdrożenie klasyfikacji ICD-11 ma potrwać kilka lat. Nie oznacza to jednak, że nie da się uzyskać zwolnienia ze względu na wypalenie zawodowe. Jest to jednak całkowicie uzależnione od indywidualnej decyzji lekarza, która z kolei – może zostać podważona przez ZUS, tak przynajmniej wynika z ostatnich doniesień.